HAMBURG-LUBEKA


Dzień 1
TORUŃ: 
Wyjazd godz. 0.10 - parking przy dworcu Toruń Miasto
BYDGOSZCZ: Wyjazd godz. 0.50 - parking przy hali Łuczniczki

HAMBURG: KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA
Kościół św. Mikołaja powstał jako kaplica w XII wieku. Na przestrzeni wieków był rozbudowywany, ale uległ zniszczeniu podczas wielkiego pożaru w 1842 roku jaki miał miejsce w Hamburgu. Odbudowany kościół został zbombardowany podczas II Wojny Światowej. Mury świątyni, które nie zostały doszczętnie zniszczone wykorzystano do umocnień nadbrzeża Łaby po wojnie. W miejscu gdzie pierwotnie stał Kościół św. Mikołaja, dziś znajduje się tylko wieża – pozostałość, która przypomina o dawnych czasach. Jest traktowana jako pomnik pamięci ofiar wojny. Obok wieży umieszczono też pomnik o tytule „Prufung”, wykonany przez niemiecką rzeźbiarkę Edit Breckwoldt. Jest to hołd złożony ofiarom jenieckiego obozu w miejscowości Sandbostel, gdzie śmierć poniosło ponad 50 tysięcy osób. Podstawa na której umieszczono rzeźbę jest zbudowana z cegieł ze zrujnowanych baraków obozowych w Sandbostel.

HAMBURG: RATUSZ MIEJSKI
Ratusz w Hamburgu został zbudowany w stylu neorenesansowym. Jest jednym z nielicznych całkowicie zachowanych budynków reprezentujących tzw. historyzm w Hamburgu. Jego fasada liczy 111 m szerokości. Między niszami okiennymi umiejscowiono rzeźby przedstawiające 20 cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego, od Karola Wielkiego do Franciszka II. Znajdująca się w centralnym miejscu wieża mierzy 112 m wysokości, a na jej szczyt prowadzi 436 stopni. Ratusz został zbudowany w II połowie XIX wieku, czyli okresie bogactwa i dobrobytu, gdy powstało Cesarstwo Niemieckie. Wygląd nowego hamburskiego ratusza miał odzwierciedlać ten dostatek, a także podkreślać niezależność republikańskich tradycji Hamburga.

HAMBURG: KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA
Miejsce kultu protestanckiego powstało w XII w. W 1842 r. kościół spłonął podczas wielkiego pożaru Hamburga, jednak większość dzieł sztuki oraz słynną kołatkę w kształcie lwiej głowy, udało się uratować i umieszczono w odbudowanym w latach 1844 – 1849 budynku. Wieża świątyni mierzy blisko 132,2 m i jest najwyższym punktem na Starym Mieście. Kościół jest jednym z pięciu głównych kościołów Starego Miasta i najstarszym kościołem parafialnym w mieście. 

HAMBURG: AKWENY ALSTER
Rozciągające się w centrum jeziora - akweny Alster stanowią ogromną atrakcję miasta.
W XIII wieku dzięki rzece Alster powstały dwa sztuczne jeziora: Außenalster (Alster Zewnętrzny) i mniejsze Binnenalster (Alster Wewnętrzny). Te dwa zbiorniki wodne znajdują się w samym sercu Hamburga i są oddzielone mostami Kennedybrücke i Lombardsbrücke. Zarówno mieszkańcy, jak i turyści udają się nad jeziora Alster, aby znaleźć schronienie przed tętniącym życiem miastem. W dzień, kiedy jest ładna pogoda, ludzie spacerują, jeżdżą na rowerze lub wylegują się w tej uroczej miejskiej oazie. Można też popływać łodzią, kajakiem lub rowerem wodnym. Nie można też przegapić widoku świateł miasta odbijających się w wodzie podczas zachodu słońca lub w nocy – to idealne tło do zdjęć!

HAMBURG: PROMENADA MŁODYCH PANIEN (JUNGFERNSTIEG)
Jungfernstieg to miejska promenada i najważniejszy bulwar miasta. Obecnie, jest to najważniejszy bulwar w mieście. Wzdłuż ulicy mieści się wiele centrów handlowych, banków, galerii sztuki i ekskluzywnych sklepów. Znajduje się tu także długi, pięćdziesięciometrowy taras z widokiem na jezioro i okolicę. 
Historia ulicy rozpoczęła się w 1265 roku, kiedy to hrabia Adolph IV zlecił budowę zapory młyńskiej w celu wykorzystania wody z jeziora do lokalnego młyna. Na przestrzeni lat teren ten był wielokrotnie modyfikowany i przebudowywany, a ulica zyskała kosmopolityczną perspektywę i stała się popularnym miejscem. W 1799 roku otwarto tu pierwszy pawilon, mieszczący restaurację i kawiarnię. Teren uległ zniszczeniu w wyniku Wielkiego Pożaru w 1842 roku, ale w wyniku odbudowy, zyskał neoklasycystycznego wyglądu. Już w 1843 roku powstał tu pierwszy w kraju pasaż handlowy.

Przyjazd na miejsce zakwaterowania, obiadokolacja, czas wolny.

Dzień 2
Śniadanie.
HAMBURG: DZIELNICA SPICHLERZY (SPEICHERSTADT)
Dzielnicę spichlerzy tworzy 15 wielopiętrowych magazynów i szereg pojedynczych budynków. Z paroma wyjątkami niemal wszystkie powstały z cegły w stylu charakterystycznym dla neogotyku lub neoromantyzmu. Jako centrum logistyczne dzielnica spichlerzy została wkomponowana w system kanałów, mostów, połączeń kolejowych i drogowych. Miejsce dawnych importerów kawy, kakao, herbaty, przypraw i innych zamorskich specjałów, zajęły dzisiaj media i firmy reklamowe, artyści i przede wszystkim turyści. Dzielnica jest jedną z największych atrakcji turystycznych Hamburga.

HAMBURG: FILHARMONIA (ELBPHILHARMONIE)
Filharmonia w Hamburgu została wybudowana w miejscu starego, cesarskiego  spichlerza służącego na przełomie XIX i XX  wieku do przechowywania herbaty, tytoniu i kakao. Budynek ten zniszczono podczas II wojny światowej. Elbphilharmonie stała się sercem rewitalizowanej dzielnicy HafenCity, którą miasto przekształca w atrakcyjne miejsce do mieszkania i pracy. Bryła filharmonii składa się z dwóch części. Nad zachowanym fragmentem starego spichlerza nadwieszono kolejne kondygnacje, które dla odróżnienia obłożono szklaną ścianą złożoną z precyzyjnie zakrzywionych szyb. Czerwona cegła znaczy starą część spichlerza, natomiast szklana powierzchnia, która za dnia odbija niebo, a w nocy światła otaczających zabudowań, informuje przechodnia o współczesnej interwencji w XIX-wieczną formę. Forma budynku przypomina żagiel rozpięty na wietrze lub wzburzoną podczas sztormu wodę. Idąc tropem drugiego skojarzenia, możemy spojrzeć na dach pokryty błyszczącymi, białymi panelami, jak na morską pianę zbierającą się na grzbietach fal. Takie skojarzenia są w pełni uprawnione w odniesieniu do Hamburga, największego portu w Niemczech. 

HAMBURG: ZAUŁEK WDÓW
Zaułek biednych wdów - jest unikalnym, ciekawym przykładem siedemnastowiecznego kompleksu mieszkalnego w Hamburgu; ten przeznaczony był dla wdów po zmarłych kupcach należących do gildii kupieckich. Mieszkające tam wdowy zarabiały na życie prowadząc własną działalność gospodarczą. Wąska brama domu prowadzi na starą brukowaną, wąziutką uliczkę z tymi starymi domami gdzie znajdują się sklepiki z pamiątkami i restauracja. Można zwiedzić wnętrze jednego z tych domów urządzonego w stylu  tamtej epoki.

HAMBURG: KOŚCIÓŁ ŚW. MICHAŁA
Barokowy kościół jest jednym z najważniejszych zabytków sakralnych z XVIII wieku w tej części Niemiec. Charakterystyczna wieża kościoła jest przez mieszkańców Hamburga nazywana „Michel”. Kościół nie tylko pełnił funkcje sakralne, ale dawniej był jedną z największych latarni morskich jakie były ówcześnie na świecie. Służył jako punkt orientacyjny dla statków, które wpływały do portu od strony rzeki Łaby. Kościelna wieża mierzy 132 metry i znajduje się na niej punkt widokowy. Można z niego podziwiać piękną panoramę Hamburga i część portową, która najlepiej prezentuje się po zmroku. Żeby dostać się na platformę widokową trzeba pokonać 453 stopni lub wjechać nowoczesną windą.Na wieży umieszczono imponujący zegar, który jest uznawany za największy w Niemczech. Jego tarcze mają 8 metrów średnicy, a masywne, pozłacane wskazówki ważą po 130 kilogramów. Każdego dnia, dwa razy, o 10:00 i 21:00, z kościelnej wieży rozlega się hejnał.

HAMBURG: STARY TUNEL POD ŁABĄ
Alter Elbtunnel łączący dzielnice St. Paul i Steinwerder. Jego wnętrze pokryte jest terakotą. Składa się ono z 2 rur, którymi prowadzony jest transport w przeciwnych kierunkach. Tunel wydrążony jest na głębokość 24 metrów i ma 426 metrów długości. Alter Elbtunnel został oficjalnie otwarty 7 września 1911 roku. Jego autorem był zdolny architekt - Philipp Holzmann. Dawniej miejsce to miało ogromne znaczenie dla przemysłu i gospodarki miasta, dziś jest głównie szlakiem komunikacyjnym oraz atrakcją turystyczną. Rowerzyści i piesi mogą korzystać z niego 24 godziny na dobę, natomiast samochody tylko w określonych godzinach i nie we wszystkie dni tygodnia. Sześć dużych wind po obu stronach tunelu przewozi pieszych i pojazdy na jego dno. 

HAMBURG: ULICA REEPERBAHN W DZIELNICY SANKT PAULI
Jednym z najbardziej charakterystycznych miejsc w Hamburgu jest bezsprzecznie ulica w legendarnej dzielnicy St. Pauli – Reeperbahn. Do jej popularności przyczynili się w dużej mierze marynarze, którzy w latach 60. XX wieku znajdywali tu dla siebie główne miejsce uciech. Hamburg uczynił też z dzielnicy miejsce kojarzone z najpopularniejszym zespołem wszech czasów – The Beatles. Muzycy bowiem właśnie tu w 1960 roku zaczynali swoje podboje – na obskurnych scenach klubów muzycznych. Obecnie fani Beatlesów czy wilki morskie stanowią tu mniejszość, natomiast największą grupę krążących po dzielnicy grzesznych pokus stanowią młodzi mieszkańcy miasta, a także turyści. Przyciągają ich przede wszystkim liczne bary, rozrywkowe teatry i burleski, muzea erotyki, a także sex-shopy. I właśnie do tej dzielnicy zmysłowych uciech zamierzamy Was zaprosić.

Przyjazd na miejsce zakwaterowania, obiadokolacja, czas wolny.

Dzień 3
Śniadanie, wykwaterowanie.
LUBEKA: BRAMA HOLSZTYŃSKA (HOLSTENTOR)
Jednym z najważniejszych zabytków hanzeatyckiego Starego Miasta w Lubece jest Brama Holsztyńska. Znajduje się ona w zachodniej części historycznego centrum i jest symbolem Lubeki. Jest to ogromna czterokondygnacyjna budowla położona jest nad brzegiem Trave. Droga z miasta do Holsztyna wiodła przez bramę, a następnie przez drewniany most. Przypuszcza się, że po drugiej stronie Trave kiedyś również znajdowała się brama. Bramę wieńczą dwie wieże, które stoją w odległości 3,5 metra od przejścia. Każda z nich zwieńczona jest stożkowatym dachem. Brama Holsztyńska byłe elementem potężnej fortyfikacji miasta, którą w okresie postępującej industrializacji uznano za barierę do dalszego rozwoju miasta. Na początku XIX w. zaczęto po kolei wyburzać poszczególne jej elementy, na szczęście bramę oszczędzono. Obecnie w bramie mieści się muzeum historii miasta Lubeki, które posiada bogatą kolekcję eksponatów związanych z miastem.

LUBEKA: SPICHRZE SOLNE
Składy powstawały pomiędzy 1579 a 1745. W średniowieczu służyły do przechowywania soli, która była początkowo przywożona do Lubeki drogą lądową, a następnie drogą wodną przez powstały w XIV w. kanał. Położenie przy Moście Holsztyńskim wyznaczało granicę między lubeckim portem morskim a portem rzecznym połączonym z Łabą kanałem. Sól była podstawowym towarem eksportowym Lubeki do Skandynawii, gdzie używano jej do konserwacji ryb, głównie śledzia odławianego w Norwegii. Zakonserwowane solą ryby świetnie nadawały się do dłuższego transportu i eksportu do państw niemieckich. 

LUBEKA: KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA
Pierwsze wzmianki o kościele św. Piotra pochodzą już z 1170 r. Nie wiadomo jednak jak wyglądała ta pierwsza świątynia. W latach 1227-1250 r. zbudowano późnoromański kościół halowy. W 1290 r. wzniesiono gotyckie prezbiterium, trójnawowe o układzie halowym, do którego następnie dobudowano gotycki halowy korpus nawowy. W XIV w. do korpusu dobudowano kaplice boczne, które w latach 1450-1519 zostały przekształcone w nawy boczne. W ten sposób kościół uzyskał układ pięcionawowej hali. Kościół został zbombardowany w marcu 1942 r. w czasie alianckiego nalotu. Zniszczeniu uległy dach i hełm wieży, wypaleniu uległo cenne wyposażenie wnętrza. W 1960 r. odbudowano dach nad kościołem a w 1987 r. zakończono restaurację wnętrza. Od 2004 r. kościół pełni funkcję świątyni uniwersyteckiej i wykorzystywany jest przez wyższe uczelnie Lubeki w czasie ważnych uroczystości. 

LUBEKA: RATUSZ MIEJSKI
jeden z najznamienitszych przykładów północnoniemieckiej gotyckiej architektury ceglanej. Zbudowany w XIV w., do dziś służy jako siedziba burmistrza miasta Lubeki oraz miejsce obrad lokalnego parlamentu. Budynek stanowi ciekawe połączenie architektury romańskiej ze strzelistym gotykiem i ozdobnymi elementami sztuki renesansowej.

LUBEKA: KOŚCIÓŁ MARIACKI
Z całą pewnością można go określić mianem „matki gotyku ceglanego”. Jest on po dziś dzień wymieniany jako wspaniałe osiągnięcie architektury i związany jest ściśle z powstaniem tego hanzeatyckiego miasta. Jako następca
romańskiego kościoła na rynku i bazyliki był od 1251 roku gruntownie przebudowywany na gotycką katedrę, a w końcu stał się gotycką bazyliką o niesamowitych wymiarach. Bazylika ta posiada najwyższe na świecie sklepienie gotyckie liczące 38,5 metra wysokości. Obie wieże kościoła mają wysokość ok. 125 metrów. 

LUBEKA: DOM BUDENBROKÓW (Dom Tomasza Manna)
XVI wieczny dom mieszczański, w którym od 1842 do 1891 roku mieszkała rodzina Mannów, z której wywodzili się słynni pisarze Thomas i Heinrich. Jego nazwa pochodzi od tytułu książki "Buddenbrookowie". W czasie II wojny światowej kamienica została zniszczona. Zachowała się tylko fasada i piwnica. W odbudowanym budynku działa Centrum Rodziny Manna i inne instytucje kulturalne.

LUBEKA: CUKIERNIA NIEDEREGGER - MUZEUM MARCEPANA
Marcepan jest symbolem Lubeki. Tu w 1806 r. powstała pierwsza fabryka marcepanu a nazwa "Luebecker Marzipan" jest prawnie zastrzeżona i mogą ją nosić tylko marcepanowe cuda z Lubeki. Kawiarnia Niederegger to miejsce, którego nie da się przeoczyć. Na parterze znajduje się sklep z marcepanowymi wyrobami a na pierwszym piętrze kawiarnia, gdzie można spróbować przeróżnych ciast. Na kolejnym piętrze znajdziemy niewielkie muzeum, w którym można podziwiać marcepanowe rzeźby.

LUBEKA: KOBERG DZIELNICA Z XIII w.
Doskonale zachowana w całości dzielnica z końca XIII wieku – z kościołem św. Jakuba, szpitalem św. Ducha i historyczną zabudową między ulicami Glockengießerstraße i Aegidienstraße, dzielnica z eleganckimi kamienicami patrycjuszowskimi.

LUBEKA: KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA
Jeden z pięciu głównych kościołów na lubeckim Starym Mieście. Powstał jako świątynia ludzi morza. Poświęcony w 1334, jest jedną ze stacji Drogi św. Jakuba z Europy północnej do Santiago de Compostela. Jest jednym z głównych zabytków lubeckiego hanzeatyckiego Starego Miasta, które w 1987 zostało wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

LUBEKA: BRAMA ZAMKOWA (BURGTOR)
Brama Zamkowa w Lubece – północna brama wjazdowa do miasta Lubeki, jedna z czterech bram miejskiego muru obronnego. Jej nazwa pochodzi od lubeckiego zamku, który w 1227 został zamieniony w klasztor. Jest doskonałym przykładem średniowiecznej architektury obronnej.

LUBEKA: DAWNA SIEDZIBA GILDII RYBACKIEJ (HAUS DER FESCHERGESELLSCHAFT)
Średniowieczne grupy zawodowe skupione w cechach, gildiach, bractwach itd. miały duże znaczenie w rozwoju miasta. Rola gospodarcza średniowiecznych gildii kupiecko-handlowych obejmowała wiele aspektów działalności organizmu miejskiego. Zabiegały one o utrzymanie w należytym porządku i bezpieczeństwie zabudowy miejskiej, spichrzów, składów i mieszkań, ponadto o zabezpieczenie żywności, towarów i innych urządzeń. Ich obowiązkiem było też czynne uczestniczenie w sprawach świadczeń na rzecz obronności miasta, stawania w razie potrzeby na wojnę, utrzymania fortyfikacji itd. Ponadto cechy, gildie i bractwa kupieckie łożyły pieniądze nie tylko na utrzymanie kościołów w mieście, ale również na opłacenie osób duchownych oraz „mistrzów nauczania”, czyli nauczycieli.

Dzień 4
BYDGOSZCZ: Powrót z wycieczki ok. 05.00.
TORUŃ: Powrót z wycieczki ok. 05.30.

Cennik:
1.300 zł/os. + 50 €/os. - wszyscy uczestnicy

Cena wycieczki zawiera:
- realizacja programu
- przejazd autokarem, opłaty drogowe
- 2 noclegi w hotelu w Hamburgu
- wyżywienia HB: 2 śniadania, 2 obiadokolacje
- usługi pilockie na całej trasie wycieczki
- usługi przewodnickie w Hamburgu i Lubece
- ubezpieczenie

Zgłoszenia na wycieczkę:

- TYLKO telefonicznie lub przez formularz zgłoszeniowy ❗️
1. ☎️ 669 067 081   
2. ☎️ 570 104 750

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY